మన కవిగారు తన పద్యాన్నే మననం చేసుకొంటూ, అనవేమా రెడ్డి గారి దగ్గరకి బయలుదేరాడు.
దారిలో కొండమీద రెండు ఆవులు మేస్తూ వుండడం చూడగానే, మొదటి పాదం ‘కొండమీద రెండు గోవులు’ అని మారి పోయింది!
ఇంకొంత దూరం పోగానే, ఇంకో కొండ మీదనించి రెండువాగులు క్రిందకి ప్రవహించడం చూడగానే, రెండో పాదం ‘కొండ క్రింద రెండు వాగులు’ అని మారి పోయింది!
ఇంకొంత దూరం ప్రయాణించి, ఓ పొలం లో పని చేసుకొంటున్న అప్పిరెడ్డి ని పలకరించగానే, ఆయన చెవుల పోగులు ఊగాయట! వెంటనే మూడో పాదం ‘అప్పిరెడ్డి చెవుల పోగులు’ గా మారి పోయింది!
గట్టిగా ఈ మూడు పాదాలనీ మననం చేసుకొంటూ రాజుగారి దర్శనానికి వస్తున్న మన కవిగారి అదృష్టం కొద్ది, శ్రీనాధుడు యెదురయ్యాడు!
కధంతా విని, ఆయన నాలుగో పాదం నేను చెప్పింది వేసుకో, అని ‘అనవేమరాజు ఈవులు!’ అని చెప్పాడట.
కవిగారు రాజుగారి దర్శనం చేసుకొని, తన పద్యాన్ని ధైర్యంగా చదివాడట.
“కొండమీద రెండు గోవులు,
కొండక్రింద రెండు వాగులు,
అప్పిరెడ్డి చెవుల పోగులు,
అనవేమరాజు ఈవులు!” అని.
మిగిలిన కవిపండితులు హేళనగా నవ్వుతుంటే సిగ్గుపడిన కవిగారిని శ్రీనాధుడు ఆదుకొన్నాడు—‘ఇందులో చాలా గొప్ప అర్ధం వుంది మహారాజా!
కొండమీదెక్కడో కూడా, మీరు దానమిచ్చిన ఆవులు మేస్తున్నాయి! మీరు దానాలిచ్చేటప్పుడు వదిలిన నీరు, కొండ మీదనించి రెండు వాగులుగా ప్రవహిస్తోందట! ఇక సామాన్య రైతు అప్పిరెడ్డి లాంటివాళ్ళు కూడా, తమ చేత సువర్ణ దానం పొందినవారేనన్నమాట! అందుకే పోగులు వున్నాయట! మరి ఇవన్నీ తమ గొప్ప ఈవులు (దానాలు) కాదా?’
అని శ్రీనాధుడు ముగించగానే,
అందరూ చప్పట్లు, మహారాజుగారిచే కవిగారికి అక్షర లక్షలూ!
సాహిత్యం -- గ్రంథాలూ
-
*బుచ్చి బాబు కథలు**-*-
*ఆ ఉ ఓ లు*
“............ఆ ఊళ్లో రోడ్డు ప్రక్కన చాప మీద పరచిన పాత పుస్తకాల
వ్యాపారసంస్థను చూసి ఆశ్చర్య పడ్డాను.........
పుస్తకాలు ఈత...
3 years ago
