నిశ్శబ్ద రాగాలు
తిమిర స్రవంతిలో నక్షత్రాల నీటిబిందువులు మెరుస్తుంటే
కొండల మండువాలో ఎక్కడో ఆకాశం భూమిని ముద్దాడుతుంటే
అది చూసి చెట్ల ఆకులు సిగ్గుతో ముడుచుకుపోతుంటే
అంతటానిశ్శబ్దం ఆవరించి ఉంటే..........
స్వప్న లోకాల్లొ విహరిస్తున్న నాకు
జాబిల్లి చల్లని వెన్నెల జలాలు చల్లి నిశ్శబ్దం గా మేలుకొలుపు పాడింది.
అప్పుడే తెలిసింది నాకు....నిశ్శబ్దంలో రాగాలు పలుకుతాయని!
నిశ్శబ్దం ఎంత మధురమైనది!
ఒంటరితనపు ఊయలలో ఓలలాడుతూ
తీయని నిశ్శబ్దపు మాధుర్యాన్ని అనుభవించేవేళలో
చప్పుడుచేస్తే నాగుండెనైనా క్షమించలేను!
-----శ్రీ
